درس دوازدهم فارسی - فعل های چند بخشی فارسی در زمان گذشته ساده

فعل های چند بخشی فارسی در زمان گذشته ساده

فعل های چندبخشی فارسی در زمان گذشته ساده را در این درس مطالعه می کنیم. همانطور که به خاطر دارید، هفته گذشته یادگیری زمان گذشته ساده را آغاز کردیم. از امروز، برآنیم که با تمرین این زمان فعل مطمئن شویم کاملا آن را متوجه شده اید. سعی کنید بنیان ساختمان خود را به قوی ترین شکل ممکن پایه ریزی کنید! برای انجام این کار ما نیاز به تمرین فراوان داریم.

هفته گذشته یاد گرفتیم که تمامی مصدر ها در فارسی به   /nu:n/ ختم می شوند. 

مثال:    . همچنین فرا گرفتیم که تنها با حذف   از مصدر ها، به فعل گذشته ساده دست می یابیم. مثال:  . صحیح است؟

سپس، متوجه شدیم که میتوانیم فعل های گذشته ساده را با ضمایر فاعلی ادغام کنیم. با انجام این کار، به این نکته برخوردیم که لازم است به انتهای فعل، به منظور تطبیق آن با هریک از این ضمایر چیزی اضافه گردد. مثال:   +  =  

واضح است؟

بسیار عالی. حال بیایید مطالب امروز را بررسی کنیم.

قبل از شروع، اجازه بدهید موضوعی را برای شما بیان کنم. همانطور که ممکن است با آن برخورد داشته باشید، در بعضی موارد بین تلفظ کلماتی که می شنوید با آوای حروف آن تفاوت جزئی وجود دارد. مثالی که در اینجا می توان بدان اشاره کرد عبارت است از:  . الفبای آوایی که در کنار این کلمه نوشته می شود، /didi/ است اما زمانی که به صدای ضبط شده گوش دهید خواهید شنید: /di:di:/ (حرف /i:/ کشیده به جای /i/ کوتاه). به همین دلیل من سعی میکنم کلمات را به آهسته ترین و واضح ترین شکل ممکن تلفظ کنم. اساسا، تفاوت عمده ایی بین این تلفظ های گوناگون وجود ندارد. تمامی هر 3 نوع تلفظ: /didi/ - /didi:/ - و /di:di:/ پذیرفتنی است. به این تفاوت های جزئی خیلی توجه نکنید. اگر برای موردی تفاوت قابل ملاحظه ایی وجود داشت به شما اعلام خواهم کرد.

نکته: یکی از مشکلات موجود در مورد فعل های فارسی وجود تعداد بسیار زیاد فعل های چند بخشی در مقایسه با فعل یک بخشی می باشد. این امر ظاهرا باعث اعمال انعطاف پذیری منفی در ایجاد فعل های جدید فارسی شده است. اگرچه تلاش هایی برای تبدیل آن ها به فعل یک بخشی انجام شده، تا بحال نتیجه قابل توجهی به دست نیامده است. به احتمال زیاد این موارد از زبان غالب شده عربی به دست آمده که باعث تغییرات منفی در ساختار زبان فارسی گردیده است. آمار ارائه شده از جانب بسیاری از زبان شناسان بزرگ نشان می دهد در صورتی که بتوانیم ساختار زبان فارسی را مجددا از عربی، که ریشه آن ها کاملا متفاوت با یکدیگر می باشد، جدا کنیم؛ قابلیت ساخت کلمات جدید در زبان فارسی به طرز غیر قابل باوری بسیار بالاتر خواهد بود.

بیابیید مثالی را بررسی کنیم:

To speak یعنی   /sohbæt kærdæn/

همانطور که در مثال بالا مشاهده می کنید، ما دو کلمه فارسی برای یک کلمه انگلیسی داریم. موضوعی که در مورد آن صحبت شد همین مورد است. خوشبختانه، این مشکل با ما که مبتدی هستیم کاری ندارد! کماکان، در اینجا می توانیم همان قاعده را اعمال کنیم. در تمامی موارد لازم است بخش دوم را تغییر دهیم، نه بخش اول. در اینجا باید   /kærdæn/ را تغییر دهیم.

حال بیایید قاعده را بر آن اعمال کنیم.   را از  حذف کرده و خواهید داشت:  /sohbæt kærd/ که در زمان گذشته ساده می باشد. حال آن را با ضمابر فاعلی امتحان کنید. خواهید داشت: 

I spoke =    /mæn sohbæt kærdæm/ 

You spoke =  /to sohbæt kærdi/

He and she spoke =  /u: sohbæt kærd/

It spoke ==  /a:n sohbæt kærd/

We spoke ==  /ma: sohbæt kærdim/

You spoke ==  /shoma: sohbæt kærdid/

They spoke ==  /a:nha: sohbæt kærdænd /

And  /i:sha:n sohbæt kærdænd/.

بسیار خوب. همانطور که ملاحظه می کنید چیزی نمی تواند قوانین مارا بشکند!! (بجز برخی موارد استثناء که ممکن است یکی در بین هزار مورد اتفاق بیفتد)

حال بیایید چند کلمه جدید را امروز یاد بگیریم. ما برای شروع ساخت جمله ها به کلمات نیاز داریم. لطفا سعی کنید که این کلمات را قبل از اینکه هفته آینده یکدیگر را ببینیم فرا بگیرید.

Door =  /dær/.

And  /dærb/.

Window =  /pænjereh/

Yesterday =  /di: ru:z/

Today =  /em ru:z/

بسیار خوب. من سعی دارم به شما با برخی قوانین اولیه کمک کنم. به یاد داشته باشید که من به شما ماهی نخواهم داد؛ بلکه ماهیگیری را خواهم آموخت! بنابراین، به اندازه کافی صبور باشید تا در مسیر ماهیگیری من را همراهی کنید!

در بین درس های آینده، خواهید دید که ما محدود به حفظ کردن چند کلمه نخواهیم بود. اما برای برداشتن قدم های آتی، لازم است ابتدا یک سری کلمات را یاد بگیریم.

در اینجا به انتهای درس 12 می رسیم.