درس یازدهم فارسی - زمان گذشته ساده، چگونه فعلی را به شکل گذشته ساده درآوریم؟

فعل گذشته ساده در فارسی، چگونه فعلی را به شکل گذشته ساده درآوریم؟

زمان گذشته ساده فارسی را در این درس بررسی خواهیم کرد. هفته گذشته ضمایر فاعلی در زبان فارسی را فرا گرفتیم. امیدوارم مشکلی با آن ها نداشته باشید. بیایید مجددا نگاهی به مباحث بیندازیم:

I= من (Man)

You= تو (Toe)

He and She= او (Oo)

It= آن (Aan)

We= ما (Maa)

You= شما (Shoma)

They= آن ها (Anha)

و ایشان (Ishan)

یادگیری یک زبان جدید را معمولا با زمان های حال آغاز می کنیم، مانند زمان حال ساده ( به عنوان مثال من هر روز به مدسه میروم) و یا حال استمراری (به عنوان مثال من در حال نوشتن یک نامه هستم). این موضوع که زمان های حال سختی کمتری در مقایسه با موارد پیچیده دیگر به همراه می آورد امری عادی به نظر می آید. اگرچه من سعی در ایجاد تغییرات جزئی در این رویه دارم و معتقدم که مفید تر خواهد بود.

در اینجا می خواهیم با زمان گذشته ساده شروع کنیم. دلیل انجام این کار اینست که ما به عنوان زبان آموزان مبتدی، این زمان را ساده تر خواهیم یافت؛ چرا که تقریبا تمامی فعل ها در این زمان با قاعده (Regular) هستند. اجازه دهید برای افرادی که با فهمیدن این زمان فعل مشکل دارند اندکی بیشتر توضیح دهم.

به این فعل توجه کنید: رفتن (Go). این فعل بدون قاعده است زیرا بایستی ساختار آن را در زمان های مختلف تغییر دهیم. مانند:Go ( رفتن) ، Went (رفت)، Gone (رفته است)

مثال فعل گذشته بدون قاعده:

من هرروز به مدرسه می روم. (Go)

من دیروز به مدسه رفتم. (Went)

من پیش از این به مدسه رفته ام. (Gone)

همانطور که مشاهده می کنید، فعل رفتن (Go) شکل های متفاوتی در زمان های مختلف به خود می گیرد. به همین دلیل است که عنوان کردم ساختار آن تغییر می کند! این نوع فعل ها، بدون قاعده (irregular) هستند.

حال به این فعل توجه کنید: تمیز کردن (clean). این مورد نسبت به فعل قبلی متفاوت است. در این جا نیازی به تغییر ساختار آن نداریم. تنها لازم است که در انتهای فعل "ed" اضافه شود.

مثال فعل گذشته قاعده دار:

من هر روز اتاقم را تمیز می کنم. (زمان حال ساده)

من دیروز اتاقم را تمیز کردم. (زمان گذشته ساده)

من پیش از این اتاقم را تمیز کرده ام ( زمان حال کامل یا ماضی نقلی)

همانطور که ملاحظه کردید در زمان های مختلف، تنها به انتهای فعل "ed" اضافه شد. این نوع از فعل ها قاعده دار (regular) هستند. همه چی واضح است؟ بسیار عالی!

حال بیایید به زبان فارسی برگردیم.

در زبان فارسی، قاعده مند بودن یا نبودن فعل ها توسط خود فعل تعیین نمی گردد. بلکه، زمان فعل است که ساختار با قاعده یا بدون قاعده بر فعل ها تحمیل می کند. سر در گم شده اید؟ اجازه دهید بیشتر توضیح دهم.

در زبان انگلیسی گفته می شود که این فعل قاعده دار یا بدون قاعده است. درست است؟ بسیار عالی! اما در  زبان فارسی، گفته می شود این زمان فعل قاعده دار است یا بدون قاعده. به عنوان مثال، فعل های گذشته ساده با قاعده هستند؛ در حالی که در زمان حال ساده بی قاعده می باشند. این امر به فعل ها بستگی ندارد؛ به زمان آن ها وابسته است. تمامی فعل ها از همین قانون پیروی می کنند. تا آن جا که بخاطر می آورم، تمامی زمان ها بجز زمان های حال می تواند قاعده دار در نظر گرفته شود. بنابراین، مشکل ما تنها زمان حال ساده خواهد بود. به همین دلیل است که در حال حاضر این زمان را کنار گذاشته ام.

تا آن جا که به خاطر می آورم، قاعده و قانون مشخص این چنینی در کتاب های دستور زبان فارسی وجود ندارد. احتمالا برای دانش آموزان فارسی زبان نیازی به تعریف قانون این چنینی احساس نشده است. متاسفانه قادر نخواهید بود که توضیحات واضح این چنینی را در کتاب های دستور زبان فارسی پیدا کنید.

بسیار خوب. مثال های زیر نشان می دهد که یادگیری این موارد به سادگی 1-2-3 خواهد بود! باور ندارید؟ کافیست به مثال ها نگاهی بیندازید.

همانطور که قبلا اشاره شد، با زمان گذشته ساده شروع خواهیم کرد. بدین منظور، لازم است برخی فعل ها یا به بیان بهتر، مصدر ها را فرا بگیریم.

تنها کار مورد نیاز، پیدا کردن مصدر ها است ( رفتن: to+verb=to go)

بیایید بررسی کنیم “to go” در فارسی چه معنایی دارد.

معنی “to go” ، "رفتن" است ( /ræftæn/ ) که مصدر می باشد.

Raftan

حال بیایید شکل آن را در زمان گذشته ساده بررسی کنیم. همانطور که میدانید، در زمان گذشته ساده تقریبا تمامی فعل ها با قاعده هستند. حال اگر تنها حرف "ن" ( /nu:n/) را از مصدر حذف کنیم، به "رفت" (/ræft/) می رسیم که همان گذشته ساده است.

نکته: تمامی مصدر ها در فارسی (to+verb) به "ن" ختم می شود. تنها لازم است  را حذف کنید و آن چه باقی می ماند زمان گذشته ساده است. به همین راحتی!

خلاصه مطلب اینکه فعل "رفتن" (/ræftæn/) به معنی "to go" می باشد. تنها حرف "ن" را از انتهای آن حذف کنید و به گذشته ساده تبدیل کنید. نتیجه آن، کلمه "رفت" (/ræft/) می باشد.

Raft

حال که قاعده آن را فرا گرفتیم، استفاده از این فعل با ضمایر فاعلی دشوار نخواهد بود. آماده اید؟

I went ====  / mæn ræftæm/

Man raftam

+  /æm/ = 

You went ==  /ræfti/

 To rafti

+  /i:/= 

He and she went ===  /u: ræft/

Oo raft

+ هیچ چیز = 

It went===  /a:n ræft/

An raft

+ هیچ چیز = 

We went==  /ma: ræftim/

Ma raftim

+  /im/= 

You went==   /shoma: ræftid/.

Shoma raftid

=>  +  /id/ = 

They went==  /a:nha: ræftænd/.

Anha raftand

 +  /ænd/= 

آیا دشوار بود؟ می توانید این قاعده را به تمامی فعل ها در زمان گذشته ساده بسط دهید.

حال این فعل را بررسی کنید.

To write به معنی  /neveshtæn/ است که مصدر می باشد.

Neveshtan

 /nu:n/ را از انتهای آن حذف کنید و حواهید داشت:  /nevesht/

Nevesht

سپس آن را با ضمیر فاعلی ترکیب کنید. خواهید گفت:

I wrote ==  /mæn neveshtæm/.

Man neveshtam

+  /æm/

You wrote==  /to neveshti/.

To neveshti

+  /i:/

He and she wrote==  /u: nevesht/.

Oo nevesht

+ nothing

It wrote== آن نوشت /a:n nevesht/.

An nevesht

+ هیچ چیز

We wrote==  /ma: neveshtim/.

Ma neveshtim

+  /im/

You wrote==  /shoma: neveshtid/.

Shoma neveshtid

+  /id/

They wrote==  /a:nha: neveshtænd/.

+  /ænd/

بسیار عالی.در اینجا به پایان درس 11 می رسیم. امیدوارم لذت برده باشید.