اعداد و حروف الفبای فارسی

الفبای فارسی

پس از فتح ایران توسط نیروهای مسلمان در دوره ساسانیان، زبان عربی تبدیل به زبان حکومتی، فرهنگ، و مخصوصا مذهب کشور شد و از الفبای عربی برای نوشتن حروف فارسی استفاده شد. امروزه این الفبا را الفبای فارسی می نامند.

ویژگی های خاص الفبای فارسی

نوع نوشتار: ابجد – شامل حروفی برای صامت ها. حروف صدادار، در زمانی که مشخص شده باشد، توسط اِعراب گذاری و/یا ترکیب حروف مصوت نوشته می شود.

جهت نوشتن: از سمت راست به چپ در حروف افقی؛ اعداد از چپ به راست نوشته می شود.

نکات:

• زبان فارسی دارای شش مصوت و دو مصوت مرکب است:

 â (/ɒː/), a (/æ/), e (/e/), I (/iː/), o (/o/), u (/uː/), ey (/ej/) ow (/ow/).

• "الف" صدای خاصی ندارد. در ابتدای کلمات، با استفاده از آوانما ها، می تواند صداهای زیر را داشته باشد:

"â" (آ), "a" (اَ), "e" (اِ), "o"

اما در مکان های دیگر، همواره صدای "â" می دهد. اگرچه تنها آوانمای "â"با صدای  (آ) غالبا نوشته شده و تنها کافیست تلفظ آن را به ذهن بسپارید. به عنوان مثال کلمات زیر را در نظر بگیرید:

آب (âb) – water, اسب (asb) – horse, امید (omid) – hope, امشب (emšab) – tonight

• "ح" با صدای (he) هم با عنوان" ه جیمی  (he-jimi)" و هم " ه دوچش  (he-docešma)" شناخته می شود.

عددهای فارسی

نکته

علائم مورد استفاده برای عددهای 4، 5، و 6 با عددهای استاندارد عربی متفاوت است.

• تمامی این اطلاعات از وب سایت Omniglot گرفته شده است.