20 مهرماه روز بزرگداشت حافظ شیرازی در ایران است. روز حافظ برای ما فرصتی جهت بررسی ارتباط بین دیدگاه های او و فرهنگ و سنت مان ایجاد می کند.
علاوه بر ایران، مراسم بزرگداشت حافظ در 61 کشور برگزار می شود، که تلاشی بین المللی برای تقدیر از این شاعر بزرگ ایرانی، در ادبیات ایران و جهان، است که در قرن 8 هجری شمسی یا 14 میلادی می زیسته است.
نام مستعار این شاعر، "حافظ"، به معنی فردی است که کتابی را حفظ کرده باشد. این لقب بدین دلیل به او داده شد که قادر بود قرآن را به 14 روش بصورت حفظی بخواند، اما معتقد بود که روش خودش می تواند صلح، آزادی، و شادی را به زندگی روزمره مردم بیاورد و افسردگی، هرج و مرج، و ناراحتی را کاهش دهد. او همچنین تواسنته بود بسیاری از آثار قهرمان خود، سعدی و همچنین عطار، مولوی، و نظامی را به خاطر بسپارد.
اطلاعات موثق بسیار اندکی از زندگی حافظ در دست است، به خصوص سال های اولیه آن. بلافاصله پس از مرگ وی، داستان های متعدد، که برخی تا حدی خیالی بودند در مورد زندگی او نقل شد.
نام کامل او شمس الدین محمد و کلمه "حافظ" نام مستعار اوست. وی بین سال های 1310 تا 1325 میلادی یا 712 تا 727 هجری شمسی در شیراز متولد شد.
حدود 500 غزل، 42 رباعی، و تعدادی قصیده در طول حدود 50 سال سراییده شده است. حافظ تنها زمانی شعر می گفت که در حال و هوای معنوی قرار داشت، که در نتیجه بطور میانگین در سال 10 غزل را سراییده است. تمرکز او سرودن اشعار مناسب در شان معشوق بود.
حافظ در اواخر سال 1388 یا اوایل 1389 میلادی یا 791 شمسی در سن 69 سالگی درگذشت. او در مقبره ایی در باغ های مصلا، در مجاورت رودخانه های رکن آباد در شیراز دفن شده که به مجموعه حافظیه معروف و زیارتگاهی برای عاشقان، ادیبان و دانشمندان سرتاسر دنیا است.
سلام، خوش آمدید! درود بر همگی، حالتان چطور است؟ کوییز:
سلام، خوش آمدید! درود بر همگی، حالتان چطور است؟ امروز قبل از شر ...
سلام، خوش آمدید! درود بر همگی، حالتان چطور است؟
Leave a Reply
Your email address will not be published. Required fields are marked *
All Comments (1)
Afsaneh Mirfendereski